Όταν καλλιεργείτε σε ανακυκλούμενα συστήματα, πρέπει να λάβετε υπ’ όψη σας ορισμένα πράγματα. Χρειάζεστε καλή ποιότητα νερού, κατάλληλη σύνθεση θρεπτικών και σωστή θερμοκρασία στον χώρο καλλιέργειας.
Η ποιότητα του νερού μπορεί να δυσκολέψει πολύ την επίτευξη καλών αποτελεσμάτων στα ανακυκλούμενα συστήματα. Οι υψηλές συγκεντρώσεις διττανθρακικών, νατρίου, χλωρίου ή βαρέων μετάλλων όπως ψευδαργύρου, σιδήρου ή μαγγανίου προκαλούν προβλήματα που σχετίζονται με την ποιότητα του νερού. Το νερό του δικτύου με υψηλή EC (πάνω από 0,75) μπορεί να έχει υψηλές συγκεντρώσεις νατρίου ή χλωρίου που προκαλούν προβλήματα. Η χρήση φίλτρου αντίστροφης ώσμωσης μπορεί να μειώσει την υψηλή συγκέντρωση νατρίου και χλωρίου στο νερό.
Το νερό από πηγάδια, όπως και το νερό που περνά από σωλήνες ψευδαργύρου, μπορεί να περιέχει πολλά βαρέα μέταλλα. Το επιφανειακό νερό και το νερό πηγών μπορεί να έχει οργανική ρύπανση και κατάλοιπα φυτοφαρμάκων, που έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των φυτών.
Σύσταση
Οι αναλογίες των διαφόρων θρεπτικών στοιχείων είναι πιο σημαντικές στα ανακυκλούμενα συστήματα παρά σε οποιοδήποτε άλλο σύστημα. Αυτό συμβαίνει επειδή το φυτό επιδρά άμεσα στη σύσταση του θρεπτικού διαλύματος. Το φυτό δεν απορροφά όλα τα θρεπτικά με την ίδια ευκολία. Το κάλιο (Κ), για παράδειγμα, απορροφάται πολύ πιο εύκολα από το ασβέστιο. Σε ένα ανακυκλούμενο θρεπτικό διάλυμα, η συγκέντρωση του καλίου θα μειωθεί πολύ πιο γρήγορα, ενώ το ασβέστιο μπορεί να συσσωρευτεί. Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι ο τύπος του αζώτου. Αν παρέχουμε άζωτο σε μορφή νιτρικών αλάτων, θα αυξηθεί η απορρόφηση καλίου και ασβεστίου ενώ ταυτόχρονα θα ανέβει το pH του θρεπτικού διαλύματος. Αν το άζωτο έχει κυρίως μορφή αμμωνιακών αλάτων, θα έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα.
Ο ευκολότερος τόπος να αποφύγετε προβλήματα με τα θρεπτικά είναι να χρησιμοποιήσετε έτοιμα θρεπτικά διαλύματα με σύσταση κατάλληλη για καλλιέργεια σε ανακυκλούμενα συστήματα.
Η CANNA έχει δημιουργήσει ειδική σειρά θρεπτικών: την CANNA AQUA.
Ασθένειες και παράσιτα
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της υδροπονίας είναι ότι τα αδρανή υποστρώματα αποστειρώνονται και έτσι δεν μεταφέρουν ασθένειες, παράσιτα και ζιζάνια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν παρουσιάζονται καθόλου ασθένειες. Εξαιτίας της απουσίας ανταγωνιστικών μικροοργανισμών, κάθε ασθένεια ή παράσιτο που θα τύχει να μεταδοθεί μπορεί να αναπτυχθεί πολύ πιο γρήγορα, ενώ ένας παθογόνος μύκητας μπορεί να προσβάλει όλα τα φυτά μέσω της κυκλοφορίας του νερού.
Για να δημιουργήσετε ένα υγιές ριζικό σύστημα μπορείτε να εισαγάγετε ωφέλιμους μικροοργανισμούς που καθυστερούν την ανάπτυξη των παθογόνων. Τέτοιοι ωφέλιμοι μικροοργανισμοί είναι ο Bacillus subtilis και το Trichoderma harzianum. Οι μικροοργανισμοί αυτοί μπορούν να παράγουν αντιβιοτικά και ένζυμα που αναστέλλουν την εξέλιξη των μυκητιάσεων.
Οι παθογόνοι μύκητες πύθιο (Pythium) και φουζάριο (Fusarium) αποτελούν αιτία των περισσότερων κοινών ασθενειών στα ανακυκλούμενα συστήματα (για περισσότερες πληροφορίες, δείτε τα ενημερωτικά της CANNA για το φουζάριο και το πύθιο). Το πύθιο είναι ένα είδος μούχλας που διεισδύει στις ρίζες και παρεμποδίζει την απορρόφηση νερού και θρεπτικών. Οι ρίζες αρχίζουν να φουσκώνουν και οι άκρες τους παίρνουν καφέ χρώμα. Τα φύλλα συχνά κιτρινίζουν και εμφανίζονται κόκκινες φλέβες. Το φουζάριο διακρίνεται σε ασθενείς και σε ισχυρούς, επιθετικούς τύπους. Οι ασθενείς τύποι φουζάριου προκαλούν προβλήματα εξάτμισης που κάνουν το φυτό να κρέμεται άτονο. Οι επιθετικοί τύποι προκαλούν καφέ αποχρωματισμούς των αγγειωδών δεσμίδων κοντά στην κορυφή του φυτού. Επίσης σκληραίνει η βάση του βλαστού.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν αποτελεσματικά μέσα καταπολέμησης των μυκητιάσεων. Καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση χημικών μυκητοκτόνων, επειδή συνιστούν κίνδυνο για τον παραγωγό και τον καταναλωτή, καθώς και για το περιβάλλον. Μια μελέτη στην Ελβετία έδειξε ότι το 6% των δειγμάτων από φυτά του εμπορίου περιείχαν φυτοφάρμακα εξαιτίας ακατάλληλης χρήσης χημικών μυκητοκτόνων!
Οι μυκητιάσεις συχνά είναι δύσκολο να καταπολεμηθούν όταν έχουν ήδη εξελιχθεί. Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία να κάνουμε τα πάντα για να αποφύγουμε ή να περιορίσουμε αυτές τις ασθένειες. Υπάρχουν πολλά μέτρα που μπορείτε να πάρετε στα πλαίσια της καλλιεργητικής διαδικασίας: Το πύθιο αναπτύσσεται ταχύτερα σε θερμοκρασίες άνω των 25°C. Διατηρώντας τη θερμοκρασία του χώρου και του θρεπτικού διαλύματος χαμηλή, γύρω στους 20°C, μπορείτε να περιορίσετε την ανάπτυξη του πύθιου. Βεβαιωθείτε ότι η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 15°C, γιατί η απορροφητική ικανότητα των ριζών θα μειωθεί υπερβολικά. Οι μύκητες δεν αναπτύσσονται καλά σε ξηρές συνθήκες. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε φροντίζοντας να μην αυξάνεται υπερβολικά η ατμοσφαιρική υγρασία τη νύχτα και να αερίζεται καλά ο χώρος μεταξύ των φυτών, ώστε να αποφεύγεται ο υψηλός βαθμός ατμοσφαιρικής υγρασίας. Μέχρις στιγμής, έχει αποδειχτεί ότι η καλή υγιεινή είναι το καλύτερο όπλο στην καταπολέμηση των μυκητιάσεων. Τα σπόρια των μυκήτων μπορούν εύκολα να μεταδοθούν από τα ρούχα ή το δέρμα σας.
Γι’ αυτό, αν υποπτεύεστε ότι υπάρχουν ασθένειες, θα πρέπει να αποφεύγετε να επισκέπτεστε πολλά σημεία την ίδια μέρα. Τα σπόρια των μυκήτων μπορούν να μεταδοθούν και μέσω μολυσμένων υλικών (λόγου χάρη, από γλάστρες που περιέχουν ίχνη του μύκητα). Βεβαιωθείτε ότι τα υλικά σας καθαρίζονται τέλεια πριν από κάθε καλλιέργεια! Οι ασθένειες μπορούν επίσης να μεταδοθούν και να εξαπλωθούν από μοσχεύματα που αγοράζετε. Να αγοράζετε μοσχεύματα μόνο από αξιόπιστους προμηθευτές ή να χρησιμοποιείτε δικά σας μοσχεύματα.
Θερμοκρασία
Η σωστή θερμοκρασία είναι πολύ σημαντική για άριστη ανάπτυξη των φυτών. Για τα καλύτερα αποτελέσματα, η θερμοκρασία πρέπει να είναι τουλάχιστον 20°C. Θερμοκρασίες πάνω από 30°C μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα σε ευαίσθητα είδη φυτών, ιδίως αν συνδυάζονται με χαμηλή υγρασία. Οι θερμοκρασίες θα πρέπει να είναι μεταξύ 20°C και 30°C για να αποφύγετε τυχόν προβλήματα.
Για καλή ανάπτυξη των ριζών η θερμοκρασία του θρεπτικού διαλύματος πρέπει να είναι υψηλή (20-25°C). Κάτω από τους 15°C η απορροφητική ικανότητα των ριζών μειώνεται γρήγορα και η μεταφορά θρεπτικών μέσα στο φυτό επιβραδύνεται, μειώνοντας την απόδοση. Η ανάπτυξη του φυτού επιβραδύνεται και το ριζικό σύστημα δεν είναι αρκετά καλό (λιγότερες διακλαδώσεις και λιγότερα ριζικά τριχίδια). Η πρώτη οπτική ένδειξη ότι η θερμοκρασία είναι υπερβολικά χαμηλή είναι ο καφεκόκκινος χρωματισμός στους μίσχους των φύλλων, τις κύριες νευρώσεις και τον βλαστό. Αν οι χαμηλές θερμοκρασίες διαρκέσουν πολύ, μπορεί να παραμορφωθούν τα φύλλα. Η απορρόφηση αζώτου, φωσφόρου, μαγνησίου, καλίου, σιδήρου και μαγγανίου περιορίζεται πολύ στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Αν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ της περιόδου φωτός και της περιόδου σκιάς είναι υπερβολικά μεγάλη, μπορεί να προκύψουν προβλήματα αμέσως μόλις ανάψουν οι λάμπες. Τα φύλλα θερμαίνονται και το νερό αρχίζει να εξατμίζεται. Ωστόσο οι ρίζες είναι ακόμη πολύ κρύες για να απορροφήσουν αρκετό νερό. Αυτό θα κάνει το φυτό να κρεμάσει άτονο και ίσως να μαραθεί. Προσπαθήστε όσο μπορείτε να αποφύγετε τις μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας (να μην ξεπερνούν τους λίγους βαθμούς). Η διατήρηση βέλτιστης θερμοκρασίας στις ρίζες είναι προϋπόθεση για καλά αποτελέσματα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε θερμαντικό σώμα ενυδρείου με θερμοστάτη ως φθηνό τρόπο διατήρησης της θερμοκρασίας.
